İçinizdeki vahşiyi öldürmeyin!

İçinizdeki vahşice hareketleri öldürün!

Yoksa çok vah!larsınız!

*

 Yukarıda birbirine tezat ama benzeyen iki cümleyi açıklamaya çalışacağım doğal akışıyla .

 İçinizdeki vahşiyi öldürmeyin.  Hz. Vahşiyi düşünerek dedim.

 “Hazret” diyorum. Bu konuda birçok görüş var ama ben hazret diyorum çünkü:

Uhud Savaşı’nda Peygamberimiz birkaç kafire beddua etmişti. “Vahşiye niçin lanet  etmiyorsun, canından çok sevdiğin amcan Hz. Hamza’yı öldürdü” dediklerinde buyurdu ki:

     -Miraçta, Hamza ile Vahşiyi kol kola birlikte cennete girerlerken görmüştüm.

*

Hz. Vahşi,  Habeşli ve ok ve mızrak ustası.. Uhud Savaşında, Hz. Hamza’yı şehit etti.

     Hicretin 8 yılda, Mekke’nin fetih edildiği gün Mekke’den kaçtı. Bir zaman uzak yerlerde kaldı. Sonra pişman oldu. Medine’de mescide gelerek tevbe etti.

*

Efendimiz Hz. Vahşi’ye:

“Seni görünce amcamı hatırlıyorum elimde olmadan üzülüyorum.” deyince Hz. Vahşi efendimiz gözüne görünmemek için direk diplerinde vah!lanıp ağlardı bir daha yanına bile gitmedi.

*

İçinizdeki vahşice hareketleri öldürün.

Eğitim, din, ahlak ve çevre baskısı bunun içindir çabalar.

 Birine gülümseyerek “iyi akşamlar” derken aslında “canın cehenneme” diyoruz.  İçimizde vahşinin geçidi bu.

*

İnsan söylediği şey ve o inandığım şey değil.

*

Bizi iyi insan yapmak için her şeyi yaptılar. Batının kölesi olurken

Savaşlarda insanları katleden insanlar, akşam evlerinde sevgi kelebeği oldular.

Kanunlar ve yasalar sadece bazen o vahşiyi gizler.

Sevgiden, vicdandan ve dinden bahseder o vahşi hep orda.

*

Hz. Vahşi’ye kameraları çevirelim!

Hz. Vahşi, Müslüman olduktan sonra Hz. Hamza’yı öldürdüğü aynı ok ve mızrak ile Müseyleme’yi öldürdü ve dedi ki:

     “Ben ki Vahşi’yim, kafirken Müslümanların en büyüğü Hamza’yı öldürdüm.  Ki ben aynı Vahşi, Müslüman oldum. Bu kez kafirlerin en büyüğü Müseyleme’yi öldürdüm” dedi.

*

Allah(c.c.) varsa kalbinizde zengin olursunuz.

Hz. Vahşi de  bu “”zengin” olanlardan.

(Zengin kavramını siz belirleyin)

Mustafa CİHAT, Hz. Vahşi ile duygudaşlık (empati) kurup, bir ilahi yazdı.

(Biz onu şarkı zannediyoruz.)

Aşağıya eklenmiş seyirlik kutusundan tıklayarak dinleyebilirsiniz. Bu yazıyı da yazdıran o zaten. Dinlemek istemeyenler için…

“Geceye katran çal,
Acıya hüzzam,
Ah edersem tutmasın elim,
Tutulsun dilim.

Ey kemankeş,
Durma vur !
Nasılsa bu sine vurgun,
Nuru düşsün düşlerin kor olsun !
Seni görmesin kör olsun.

Taş bassın yerime dedi, gönlüne,
Gönlüne…
Emri olur başım gözüm üstüne,
Üstüne,
Üstüne aman, aman,
Üstüne aman, aman.

Bakmasın demiş bir daha yüzüme,
Yüzüme…
Emri olur inansın bu sözüme.
Sözüme,
Sözüme aman, aman,
Sözüme aman, aman.

Almasın demiş adımı diline,
Diline…
Vay ben ölem, atın toprak üstüme.
Üstüme,
Üstüme aman, aman
Üstüme aman, aman.”

*

İçinizdeki vahşiyi öldürmek de  yaşatmak da sizin elinizde.

Vah!lanıp ağlamak mı?

Yoksa…..?

Çok mu Vah!şi’ce oldu ?