Futbolda kural haline gelen bir söz vardır. Bir takım kazanmak için önce isteyecek. Kötü oynasa bile kötü mücadele etmeyecek. Erzurumspor karşısındaki A.Sebatspor, kalede Can Emre’den forvette Mutlu’ya değin verdikleri mücadele ile bu sözü teyit ettiler.

Zaman zaman da olsa tarlayı andıran alanda istediklerinde tempoyu yükseltip azalttılar. Takımı ile birlikte bir resital sunan isim de Mehmet İpek’ti. İsmi gibi pasları, ortaları ile alkışlanırken maç boyunca da orkestra şefi gibi arkadaşlarını yönetti. Kısaca Mehmet dün bizi zaman tüneline getirip bir kesit sundu. Umarım bundan böyle kendine yakışanı yapmaya devam eder.

A.Sebatspor’da her şey güllük gülistanlık değil elbette. Çaldıkları toplardaki güzelliklerini orta alanda gösteremiyorlar. 2-3 pası bir arada yapıp rakip alana indiklerinde acemice harcıyorlar. Her takımın Erzurumspor cömertliğinde olmayacağını bilmeleri gerekir.

Son sözüm Rahman’a…

Attığın taş, ürküttüğün kurbağaya değsin! Bu işin bireysel bir iş olmadığını, çalımın amaca gitmek için son çare olduğunu, futbolun paslaşarak ve de tek topla oynandığında güzel olduğunu hafızana yerleştirirsen harcadığın enerjinin karşılığını takımınla birlikte alırsın.