Yazımın başlangıcında KTÜ Tıp Fakültesi Farabi Hastanesi’nde yaşadığım tâlihsiz olaydan haberdar olarak telefonla arayıp, yahut karşılaştığımızda bizzat ‘geçmiş olsun’ dileklerini ileten herkese teşekkür ederim.
Bununla beraber yapılanı kendine yapılmış sayarak, sorumlu bir anlayışla kınama mesajı yayınlayan, aynı zamanda da yönetim kurulu üyesi bulunduğum Akçaabat Gazeteciler Cemiyeti’ne ve başkanına teşekkür ediyorum. Açıklamasıyla KTÜ yönetiminin de sorumlu bir anlayışla, personel seçerken profesyonel kişileri seçmesi gerektiği belirtildi. Özellikle Akçaabat olmak üzere konuya ilgi gösteren herkese teşekkür ediyorum.
Okumak zahmetine katlananlara Akçaabat-Trabzon hattındaki minibüslerden söz etmek istiyorum. Minibüsleri kullanmak mecbûriyetinde kalanlar bilir, ben de kullandığım bu dolmuşlarda yaşananları yeteri kadar gözlemlediğimi düşünerekten bu konuya eğilmek istedim. Bilindiği gibi Akçaabat-Trabzon hattında çalışan minibüsçülerin oluşturduğu kooperatifte aylar öncesinde yönetim değişikliği yaşandı. Başkan Abdullah Sevim'in yerine, Erkan Tamer geldi.
Minibüsçülerin vatandaşla yaşadığı genel sıkıntıların çözülmesi beklenirken, Sayın Tamer'in sanırım eğildiği konu tamâmen minibüsçülerin iç sorunları oldu. Kan değişimi gerçekleştiren kooperatifin hiç bir şey yapmadığını düşünmüyorum açıkçası. Ama dışarıdan pek bir farklılık görmek mümkün değil. Minibüsçü esnafın halkla olan ilişkileri ve Akçaabat-Trabzon hattında kuralları hiçe sayarcasına seyirleri ne yazık ki hâlen daha sürmekte. Bir kaç örnekle bu konudan söz etmek istiyorum. Söz etmek istiyorum ancak, bu konuda kooperatif başkanı Sayın Erkan Tamer ve bilhassa Şoförler Odası Başkanı Ali Şentürk'ten bu konulara eğilmelerini bir vatandaş olarak ricâ ediyorum.
Geçenlerde akşam saatlerinde yanımda bir arkadaşımla birlikte Trabzon'dan Akçaabat'a geliyorum. Araç uzun ve geniş minibüslerden, yeni model. Tabî bunu fırsat bilen minibüsçü doldurdukça doldurdu minibüsü. Ayakta en az 6 yolcu aldı. Bu şekilde trafikte seyrederken, bir yolcu 2 kişilik öğrenci târifesiyle ücret uzattı. Para üstünü geri teslim etmeyen şoförden öğrenci verdiğini hatırlatan şahısa karşı minibüs şoförü sinirli bir tavırla parasını eksik olarak teslim etti. İçinden duruma lânet ederek, parasının geri kalan kısmını tekrar istemediğini anlaşılan vatandaştan sonra bir başka kişi Yaylacık Mahallesi'nde inecekken, öğrenci olarak uzattığı ücretin sivil alındığını ve parasının üstünü istedi. Yine öğrenci târifesiyle verilen paradan sivil ücreti almıştı!
Bunun üzerine parayı yolcunun eline verirken minibüsçü sitemkâr bir tavırla 'Zâten öğrenci servisi olduk' dedi. Yolcu olan gencin 'Öyle tabi' demesini bile sindiremeyen bu 'müşteri velinimettir' anlayışından uzak minibüsçü 'İn aşağı laaa' şeklinde hakkını arayan o genci âdeta minibüsten kovdu.
Buradan gelinen nokta şu: Kuralları hiçe sayarak ayakta yolcu alan bu minibüsçü, ayakta aldığı yolculardan ettiği 10-12 TL'lik kârı bile saymadan insanların 40 kuruşluk paraüstünü bile vermekten âciz! Ayrıca insânî davranış biçimine yakışmayan, saygısızca bir durum.
Bu örnekten genele çıkarsak, minibüsçülerin vatandaşla bir anlaşma sorunu var. Maalesef de bunun sebebi minibüsçünün kendisi. Ayakta yolcu almanın, arkadan gelecek olan diğer minibüsçü arkadaşının hakkına ve nasibine tecâvüz olduğunu bile bilmeyen kişilerin, vatandaşla yaşadığı sıkıntıyı normal karşılmak lâzım ama...
Bununla birlikte bir diğer sorun ise, şoförün hemen arkasındaki -2- kişilik koltuğa -3- kişinin alınması... Yapısından bile -2- kişilik olduğu âşikâr olan koltuklara bizim minibüsçülerimiz sürekli 3 kişi yolcu alma peşinde. Özellikle o koltukta oturan bayanlara 'Hanfendi az kayar mısınız?' sözüyle başlayan işkence hem orada oturan 2 kişiyi sıkıştırmakla birlikte, 3. kişinin de yarım koltuğa oturmasıyla devâm ediyor.
Buradan ilçede yaşayan vatandaşlarımıza o koltuklara 3. kişinin oturmasına müsâde etmemeye ve minibüsçülere de araç sayılarına uygun yolcu almalarını öneriyorum. Burada en büyük görev tabî yine Kooperatif Başkanı Sayın Tamer'le, Şoförler Odası Başkanı Sayın Şentürk'e düşüyor.
Bu ilçede yaşayanların huzuru, refâhı ve rahatlığı hepimizin mutluluğudur.