Trabzon Valiliği İl Kültür Müdürlüğünce organize edilen “Türk Kültüründe Nevruz” konulu yarışmada Akçaabat Lisesi’nden Nazan Bostan kompozisyon dalında 1. oldu.
Akçaabat Lisesi 12. Sınıf Öğrencisi Nazan Bostan’ın “Günler Baharı Soluklarken” isimli makalesi ile 1. olmaya hak kazandı.
Nazan Bostan'ın kompozisyonu.
GÜNLER BAHARI SOLUKLARKEN
Nisan’ın gölgesi düştü toprağa, bulutlar cemrelerini temsil ederek.
Maverai bir bulut yığınının damla damla ümit yenilediği bir mevsimde, suskunluğunu bozan hislerin aydınlığında bir güne merhaba dedi.
Deniz, bütün yeşil çayırlar, bir meleğin kanadında yeryüzüne inen her bir yağmur tanesinin ardından filizlenen tomurcuk. Açar ve güller yetiştirir bahçelerin en güzeline. Açılır laleler, güller, yine fasl-ı bahar olur.
Sessiz sedasız dönen dünya ve ardından geceyi usulca silen gündüz... Ve en güzeli her gün yeniden doğan güneş. Söz vermişçesine art arda gelen günler.Sanki hepsi elbirliği etmiştir de ürkütmek istemez bizi. Biz de baharın ilk ışıklarına yüreğimizi kapatırız. İlk çiçeğin açacağını söyler Toroslara, Kafkaslara. Bağrındaki ateşle dağları eriten ve bahara koşan atalarının göğüslerine çıkın ettiği Nevruz’u nasıl da beklerler. Kanat açarlar kucağına o kutlu doğuşun. İnletirler baharın ilk güneşiyle Orta Asya’yı, Anadolu’yu.
Kışlar...Ve ardından baharın gelişiyle birlikte Nevruz. Kalpte umut, gözde parıltı ve dudakta söylenilen bir melodi. Gün olur devran döner, çıkagelir bir beste eşliğinde. Belki de bir çocuğun ağlayışında sakladığı samimiyet.
Bir mart sabahında, o ak doğuşun emareleriyiz. Artık kış gitmiş bahar gelmiştir; seyrine doyum olmayan güller, laleler sarmıştır dört bir yanı. Kar, tipi, boran, yağmur, fırtına ve şubat soğukları geride kalmıştır, kışın kaderidir. Hüküm artık baharındır, baharın geldiğinin en büyük delilidir.Çünkü onu kuşlar, böcekler ve rengarenk çiçek ve kelebekler karşılar yeryüzünde. Ve Nevruz’ un penceresinden bakarken dört bir yana nazlı nazlı salınan çiçekleri, cıvıl cıvıl şakıyan kuşları, öten bülbülleri ve yağmurun bereketi ile coşkun akan nehirleri görürüz. Her şeyin muntazam bir tempoyla değişip gelişmekte olduğunu ; dün minik bir tomurcuk, kuru bir tohumcuktan ibaret olan filizlerin, danelerin boy atıp başak bağladıklarını, ayağa kalkıp çiçekler açtıklarını görürüz.
Ve Güneş’in gülümsemesiyle sımsıcak içimiz, gökyüzünün parlaklığıyla ışıl ışıl gönlümüz... Hazan suskun bahçemizde, hisler dupduru gönlümüzde; lekesiz güneş gibi , bedre ermiş ay gibi... Bakın! Bahar bulutları akıyor üstümüze...Biz, ümit şecereliğinde çimlenen nesilleriz. Bir bahar mevsiminde parlayan ümidin gür sesiyiz. Gümüşten yay gibi ufkumuz, ışıktan halay gibi ruhumuz... Ümit denen eller okşar altın saçlarımızı, tebessüm sarar dudaklarımızı...Sevda goncaları açar şen - şakrak günlerimizde; el değmemiş baharlar çağlar gözlerimizde...Ve bu böyle sürüp gider. Ta ki günlerden biri sözünü bozana kadar. Ta ki günler baharı soluklayan dek.Öyle ki ; günler bahara kayarken hep tüllensin ufukta solmayan bin bir bahar.
Nazan BOSTAN
2TM/E Akçaabat Lisesi